Osmanlı Devleti, 1683-1718 yılları arasında Avrupa ile yaptığı savaşlarda büyük toprak kayıplarına uğradı. Savaşların ardından yaşanan sosyal ve ekonomik sorunlar, devletin iç istikrarını sarsarken Anadolu ve Rumeli'de eşkıyalık olayları giderek arttı.
Merkezi otoritenin zayıflaması, köy ve kasabalarda güvenlik sorunlarını derinleştirdi. Bu dönemde saruca sekban ve levendat birlikleri, haydutlar, konargöçer aşiretler ve devlet görevlileri bile zaman zaman eşkıyalık olaylarına karıştı.
Eşkıyalardan Kaçıp Manisa’ya Bağlanan Köyler
Ege Bölgesi'nde bulunan köyler, 18. yüzyılın başlarından itibaren artan eşkıya baskıları ve yerel güvenlik zaafları nedeniyle idari değişiklik taleplerinde bulundu. Manisa, bazen eşkıyaların yuvası olurken bazen de çevre köyler için bir güvenlik merkezi haline geldi.
Ege Bölgesi'nde yer alan köyler ve kazalar, 18. yüzyılın başlarından itibaren eşkıya baskıları ve yerel güvenlik zaafları nedeniyle güvenliğini sağlamak için çeşitli taleplerle idari değişiklikler talep etmeye başladı. Bu bağlamda, özellikle Manisa kazası, çevresindeki köyler için güvenli bir liman haline geldi.
1703 Akçapınar Köyü (Ilıca Kazası) Akçapınar köyü, yaşanan güvenlik sorunları ve zabit eksikliği nedeniyle Ilıca kazasından ayrılarak daha güvenli bir bölge olan Manisa kazasına bağlanma talebinde bulundu. Köy sakinleri, yerel idarecilerden destek görememeleri sebebiyle bu talebi ortaya koydu. Talep kabul edilerek Akçapınar, Manisa'ya bağlandı ve köylüler nispeten daha güvenli bir ortamda yaşamlarına devam etti.
Menemen Kazasına Bağlı Köyler Menemen’e bağlı köyler, Menemen voyvodalarının baskı ve rahatsızlıkları sonucunda can ve mal güvenliklerini sağlamakta zorlandı. Bu köyler, Manisa kazasına bağlanma taleplerini iletti ve talepler kabul edildi. Bu durum, bölgedeki idari yapıda değişikliğe yol açarak, Menemen kazasındaki bazı köylerin Manisa’nın himayesine geçmesine neden oldu.
1710 Yarışlı ve Deve Köyleri (Sart Kazası) Aydın sancağına bağlı Yarışlı ve Deve köyleri de benzer güvenlik sorunlarıyla karşı karşıya kaldı. Bu köyler, perişan bir duruma düştüklerini ve dağınık bir halde olduklarını belirterek Manisa kazasına bağlanma talebinde bulundu. Eşkıya baskıları ve ekonomik çöküşün etkili olduğu bu köylerin talepleri kabul edilerek, Manisa’ya bağlanmaları sağlandı.
