Manisa’nın renkli simalarından tekstil dalında ucuz ürünleri Yıldız Halk Pazarı mağazasında halka sunan Mevlüt Gezgin’i 89 yaşında kaybettik. Yiğit namı ile anılır. Manisalıların halk adamı lakabı “Çaputçu Mevlüt’ü sevenleri, dostları Cuma namazından sonra ebedi istirahatına uğurladık. Oğlu Akın Gezgin’e aranızdan ayrıldığımda beni İzmir’e yakın Keçiliköy Mezarlığına gömün dediği için dostum Manisalıların Mevlüt abisini cenaze namazından ardından Keçiliköy Mezarlığında toprağa verdik. Ticaret ve Sanayi Odası Başkanı Mehmet Yılmaz’ın da katıldığı Hatuniye Camisindeki cenaze namazı sevenleri tarafından kılındı. Mekanı cennet olsun. Başta oğlu Akın ve ailesi ile yakınlarına baş sağlığı diliyorum. Manisalıların büyük bir bölümünü Yıldız Halk Pazarında Mevlüt Gezgin giydirdi. Çuvalla para kazandı. Dostlarının iyi ve kötü günlerinde yanında olurdu.

Mevlüt Gezgin’i Manisalılar sever sayardı. Yaşamasını, gezmesini, dostları ile eğlenmesini çok severdi. Manisa’ya gelen Vali, paşa ve bürokratlarla birlikte olur, sohbet ederdi. Sohbetine doyum olmazdı. Manisa siyasetini yöneten milletvekili olanlarla da her dönem dostluklarını sürdürme becerisini gösteren enden büyüklerimizdendi. 89 yıllık yaşamının bir bölümüne tanık olmuş biriyim. Gece hayatını severdi. Haftanın büyük bölümünü arkadaş grubu ile İzmir’de eğlence yerlerinde ön masada oturur sahneye çıkan sanatçılara çiçek vermeyi ve iltifat etmeyi pek severdi. Yıldız Halk Pazarı mağazasında ne ararsan bulunurdu. Eğlenmeyi, yemeği, içmeyi severdi ama işini ise hepsinden çok severdi. Foça aşığı idi. Son zamanlarını Foça’da geçirirdi. Deniz kenarında güneşin batışını nargile içerek izlerdi. Akşamları da dostları ile balık yerdi.

Ticaret ve Sanayi Odası Yönetim Kurulu Üyesi oğlu Akın Gezgin işin başındaydı. Başarı ile yürütüyordu. Mevlüt abi Foça’ya beni çok davet etmişti. Manisa’ya ara sıra geldiğinde karşılaştığımızda bana oğlu Akın’ı sorardı. Bende “İşinin başında büyüklerine saygıda kusur etmiyor” derdim. Mutlu olurdu. Sonra da benim Gökmen ve Gökhan’ı sorardı. Mevlüt Gezgin iş hayatında kazandıklarının bir kısmını değerlendirirken bir kısmını da tabiri caizse krallar gibi güzel bir yaşam sürdü. Daha bir hafta olmamıştır oğlu Akın ile karşılaşınca “Baban nasıl?” dedim. Akın da bana “İyi Ertuğrul abi” dedi. Cuma günü camide Akın’a “Üç gün önce iyi dedin” dedim. Akın “Öyleydi abi Perşembe akşamı yemeğini yedi sandalyesine oturdu. Birden bire düştü. Kamp krizi geçiriyordu. Kurtaramadık” dedi. Allah rahmet eylesin. Manisa’nın tekstil ürünleri kralı hayata gözlerini yumarken bile kimseye muhtaç olmadan bu dünyadan ayrıldı. Her gün traşçı Ahmet’in orda arkadaş grubu ile öğleden sonra bir araya gelir. Rahmetli Selahattin Canuyar ile günün gırgırını yapar bir gece öncesinin anılarını anlatırdı. Gazino hayatını severdi. İzmir’de sahneye çıkar bütün ünlüleri dinlemeye giderdi. Bir keresinde Ahu Tuğba’ya çiçek verirken biladerim Erdal Aytaç’la o gece birlikteydik. Çaputçu Mevlüt Gezgin’i üç aylara girerken Cuma günü ebedi istirahata uğurladık. Nur içinde yat Mevlüt abi. Fani dünyadaki dostların ve sevenlerin seni son yolculuğunda yalnız bırakmadı. Rahat uyu.