Sabahın seherinde
Dağdan esen soğuk rüzgar
Toprakta açmış olan kır çiçeklerini,
Tir tir titretiyordu.
Papatya, lale, karahindiba
Boyunlarını öne eğip, başlarını yapraklarının arasına
Gizlemeye çalışsalar da, soğuk köklerine
Kadar işliyordu!
Doğurgandı tabiat ana
Havaya düşen
İlk cemre ile birlikte kırları bezemiş
Kış boyunca
İçerisinde sakladığı sonsuz sayıdaki tohumları,
Evirerek
Rengarenk çiçeklere dönüştürmüştü.
Arılar, böcekler her çiçeğe konarak
Tozlaşma döngüsünü sağlamaya başlamıştı.
Kuşlar sabahtan akşama cıvıl, cıvıl sesleriyle
Tabiatın ekoloji işçileriydi!
Bizim dışımızdaki her canlı tabiat ananın
Hizmetindeyken bizler yemek yediğimiz tabağı
Kirletenlerdeniz.
Havayı, suyu, toprağı kirleterek
Tabiat anaya karşı,
Elimizden gelen tüm kötülükleri yaptık.
Lakin ana kalbi,
İnsanoğlunun soyunun devamı için
Mevsimsel dönüşümlerle Dünya’yı
Ayakta tutmaya çalışıyor.
Bize yaşama hakkı tanıyor.
İlk cemrenin havaya düşmesi
Kışın bittiğini,
Birer hafta ara ile düşecek diğer cemreler ile de
Baharın geldiğini anlıyor canlı yaşam.
İçindeki Bio saat;
“ Vakit tamam” alarmını çalıyor.
Köklerden su yürüyor gövdeye, en uç dallara.
Can suyu ile
Badem ağaçları pembe beyaz çiçekleriyle
Sanki
Erken açmanın mahcubiyeti
Ve
Masumluğunu simgeliyor.
Zaman zaman, zamansız açmalarla
Yalancı bahara kandıkları olmuyor değildi.
Bu telaş
Bu acelecilik nedendi?
Acaba baharı mı kaçırmak istemiyorlardı?
Yaşarken
İnsan yaşamında da kaçırılmış
Baharlar çoktu!
İlkbaharla birlikte salt kırlar dağlar çiçeklenmez
İnsan ruhu da çiçek açar.
Kan kaynar, yürek oynar!
Bu havalarda coşar,
Bu baharda aşık olur,
Bu havalarda delirir insan!
Deli şair yapar bahar beni.
“ceketi ayakkabıyı fırlatıp,
Kırlarda iki seksen uzanasım var/
Seviyor sevmiyor diye
Papatya falları bakasım var/
İçimde aşkın
Dışarıda bahar havası var!”
Bahar deliliği, şairlere malzemedir.
“Deli eder insanı bu dünya;
Bu gece, bu yıldızlar, bu koku,
Bu tepeden tırnağa çiçek açmış ağaç” diyerek
Bahar deliliğinin, ruhta etkisini vurgular
Orhan Veli.
Ne hikmet ise bu mevsimde
Başlarda kavak yerleri eser
Tozpembe görülür dünya…
Elbette
Göremeyenler pembe gözlük takabilir!
Gökten 4 cemre düştü
Biri havaya,
Biri suya,
Bir toprağa,
Biride yüreğime.
Hoş görün!
Bir süreliğine, “bahar delisiyim”
