Yaşam bir yol. Nereye gidiyor ve ne zaman son buluyor hepsi sürpriz. Yaşarken bunu ne kadar fark ediyoruz hepimiz için değişiyor. Kimimiz apartmanda yaşıyor, kimimiz villada, gecekondu da, karavanda, çadırda, gökdelende ve daha nice yerlerde. Çok para kazanan da var az para kazanan da. Yaşamın düzeni neye göre kurulmuş, bu kadar çeşitlilik niye var hepsinin cevabı herkesde farklı. Ne olursa olsun zengin-fakir, hasta-sağlıklı, genç-yaşlı herkes için hayatı kolaylaştıran yaşama sevinci. Sevinç insanı mutlu eden, heyecanlandıran bir duygu. Yaşamla birleştiğinde insan için belki de sihirli bir formül. Ne ile karşılaşırsa karşılaşalım yaşama sevinci varsa içimizde kalbimiz atıyorsa heyecan içinde hep bir umut vardır. Umut varsa hayat vardır. Çünkü umut harekete geçirir insanı. Sabah kalktığında yeni gün için duygun; sıradan öylesine yaşanıpta bitsinse, arama vakti gelmiş yaşama sevincini. Nerede ararsın o kişiye kalmış bir şey. Kimisi evlatlarında bulur, bazıları işinde. Hobiler bu yüzden var. Ama bulamadıysan aramaktanda yorulduysan tehlike çanları çalmaya başlar. Anlamsız gelen hayat yaşadığın güzelliklere rağmen mutlu etmez seni. Öyle büyük dertlerin yoktur aslında herkesin yaşadığı kadar trawmalar vardır sadece. Ama olmuyorsa olmuyordur bir türlü. Şükretmek, yaptıklarıyla övünmek, şanslı olduğunu duymasının hiç bir anlamı yoktur artık. Ne yapıp edip o yaşama sevincini buIrnalı. Moraliniz bozukken ne yaparsınız. Oturup teslim mi olursunuz? Bir yerden tutunmak için çabalar mısınız? Tutunacak yer kalmayınca doktora gider misiniz? Ya da çeşitli eğitimlere gidip cevaplar arar mısınız? Bunları yapıyorsanız aslında hala umut vardır. Herkes bir yerlerde bir şekilde hayatını sürdürürken aynı duygu için çabalamak garip bir şey. Mutlu olmayan insan hasta oluyor. Sürekli arıyoruz onu. Yaşama sevinci olan insanlara baktığımızda ne dil ne din ne yaşadığı yer önemli. Çünkü bu duyguların anavatanı insanın kendi. 0 kadar farklı eğitimler çıktı ki son zamanlarda insanın hayatı olduğu gibi yaşaması için demek ki iyice özümüzden uzaklaştık. Herkes kendince özel ve farklı. Yaparken mutlu olduğumuz şeyleri olabildiğince hayata katmalı , yardım almalı, insanlarla konuşmalı, kaybettiğimiz değerleri fark edip yeniden yaşamak için mücadeleye başlamalı. Ama bütün bunlar için enerji lazım. 0 enerjiyi nereden bulmalı? Benim için cevap sevdiklerinden. Onlarla bir araya gelip güzel vakit geçirmeli. Sağlıklı beslenip, uykuyu ihmal etmemeli. Bir spor yapmalı, film izlemeli, kitap okumalı,gezmeli,tozmalı. Yani hayata katılmalı. Son kalan enerjimizi enerjimizi bulmak için harcamak gerek. 0 zaman yaşama sevincine ulaşmak sanırım daha kolay olacak. Onu bulup sıkıca sarıldığınız günlere... Sağlıkla kalın. Hoşçakalın.