Tarihler bugün 30 Nisan 2020'yi gösteriyor, yani bugünün Manisa'daki spor tarihi için özel bir yeri var. Yıllarca Süper Lig'de, 1. Lig'de Manisa'yı temsil etmiş, çok büyük yıldızlara formasını giydirmiş, zamanında tüm Manisa'yı arkasına toplamış olan Manisaspor, 4 yıl önce bugün TFF 2. Lig'de şampiyon olarak bir sene önce düştüğü 1. Lig'e yeniden yükselmişti. Elbette Süper Lig'lere kadar çıkmış bir takım için daha bir öncesi sezon düştüğü lige geri çıkmak büyük bir başarı sayılmayabilir ancak öyleydi. Size bu yazımda sadece birbirleri için, dostluklarının verdiği güçle, Manisa için, kupa inadı için oynayan belki de Manisaspor tarihinin son gerçek takımının hikayesini anlatacağım.

KÜLLERDEN DOĞMAK

2014-15 sezonu Manisaspor için kabus gibi geçmişti. Çok da fena olmayan bir kadroyla 34 maçta 21 kez sahadan mağlup olan Tarzan, ligden 33 puanla ikili averajda Denizlispor'a geçilerek düştü. Bu gerçekten çok acıydı çünkü ilk yarıda 2-1 mağlup ettiği rakibine ikili averajda üstünlüğü olan Manisaspor, ligin sondan 1 önceki haftası Denizlispor'a 2-0'la kaybederek düşen taraf olmuştu. Ziraat Türkiye Kupası'nda grupta aldığı tarihi 9-0'lık mağlubiyete karşın gruptan 2. olarak çıkan takım, Çeyrek Final'de Galatasaray'a elenecek ancak bu maçlar sırasında 2 kulvardan gitmenin yorgunluğuyla küme düşecekti. O sezonu Taner Taşkın yönetiminde bitiren Manisaspor yeni sezonda bir üst lige çıkmak için son bir kurşun sıkacaktı. Takımın ligden düşmesinde sorumluluğu üstüne alan Taner Taşkın, o dönemki başkan Abdullah Mergen'le konuşup, 2015-2016 sezonunda takımı çıkaracağını, takımın başında kalmak istediğini iletti. Öyle de oldu.

YEPYENİ KADRO

15-16 sezonu başında kadro neredeyse baştan kurulacaktı. Çok eksik vardı ve Manisaspor'un grubunda Kocaeli Birlikspor, Ankaragücü, Gümüşhanespor, Tuzlaspor gibi önemli takımlar vardı. Bir önceki seneden kalan en ana parçalar Berk Neziroğluları, Metin Yüksel, Bayram Olgun, Hakan Turan, Barbaros Barut gibi isimlerdi. O dönemde de ne kadar eleştirilse de başkan Mergen çok büyük bir transfer atağı yaptı. Kadroya bir anda ciddi sayıda oyuncu katıldı. Forvet hattına Bahattin Köse, Hasan Ahmet Sari, Mertan Caner Öztürk gibi şu anda da 1.- 2. Lig'leri kasıp kavuran oyuncular alındı. Orta sahaya Savaş Yılmaz, Timur Karagülmez, Ozan Sol gibi yine kritik isimler eklendi. Daha sonradan Timur-Bahattin ikilisinin muhteşem birlikteliği gol yollarında Manisaspor'a ilaç gibi gelecekti. Savunma hattında da Erman Bulucu ve Nuri Terliksiz transferleri durdurulmaz bir takım yaratmış görüntüsü verdi. Ancak buna karşın Manisaspor sezona iyi başlamamıştı.

UYANIŞ ÇAĞRISI

Sezon başı hazırlık maçlarında gösterdiği vasat performans ve daha sezon yeni start alırken ekonomik sıkıntılardan ötürü kampa gidemeyen takımdan ötürü Manisaspor taraftarı "Bu takım ne olacak" diyordu. Taner Taşkın'ın takımın başında kalması eleştirilirken, hazırlık maçlarındaki sonuçlar tat kaçırıyordu. Sercan ve Berk'in  yokluğunda beklerde oynayan Gökhan ve Onur'un performansları da merak ediliyordu. Ancak Manisasporlu oyuncular kendini ispat peşindeydi. Sezonun ilk 3 maçından galibiyetle ayrılan Tarzan liderliğe kurulmuştu. Ancak art arda alınan 2 beraberliğin ardından zirvede kapıştığı Kocaeli Birlikspor deplasmanına giden Tarzan, adeta dağılmıştı. Şampiyonluktaki en büyük rakibiyle deplasmanda oynadığı maç televizyonda da yayınlanmış, Manisaspor yarı sahayı bile geçemeden maçı 3-0 mağlup tamamlamıştı. Bu Taner Taşkın'ın öğrencileri için uyanış çağrısı oldu. Ardından gelecek 8 maçtan 6 galibiyet, 2 beraberlik çıkartan siyah beyazlılar, devre arasına kadar sadece Bucaspor maçında mağlup olarak devreyi lider kapatacaktı. İlk yarıda Ankaragücü deplasmanında tıklım tıklım tribünler karşısında şov yapan Manisaspor, şampiyon olacağının sinyallerini vermişti. Devre arası Antalya'ya kamp yapmaya giden Manisaspor'da transfer yasağı tat kaçırmıştı. Belediye başkanlarından gelen desteklerle oyunculara bir şekilde paralar ödeniyordu ancak o dönemki başkan Mergen'e olan güvensizlik, destek vermek isteyenleri dışarıda bırakıyordu. İlk yarıda takımdan ayrılan Onur Kalafat'ın yerine oyuncu alınamamış, önemli bir sakatlıktan dönen Berk Neziroğluları önemli bir süre sağ bekte inanılmaz performans vermişti. Ligin 2. yarısı transfer yasağıyla, dar kadroyla startı verdi.

10 HAFTA KALA 10 PUAN FARK

Manisalı sporseverler takımın ivmesini sevmiş, tribünler dolmaya başlamıştı. 2. yarının ilk 2 maçında tekleyen Manisaspor, yine de futboluyla keyif veriyordu. 4 maçlık yenilmezlik serisi yakalayan Tarzan, ligin bitimine 10 hafta kala, 7 puan farkla liderdi ve evinde 2. sıradaki Kocaeli Birlikspor'u ağırlıyordu. Şimdi intikam vaktiydi. Kocaeli deplasmanında dağılan takım, bu sefer rakibini aynı tarifeyle uğurlayacaktı. Tıklım tıklım tribünler önünde oynanan maçta Bahattin Köse 2 kez ağları sarsarken, diğer sayı da Hakan Turan'dan gelecekti. Artık Manisaspor'un şampiyonluğu garantiydi, 10 hafta kala 10 puan fark. Ardından gelen hafta Amed deplasmanından da 3 puanla dönen Tarzan, 9 hafta kala farka koşuyordu. Ancak rüzgar bir anda dönüverdi. Manisaspor bu maçın ardından tam 6 hafta galip gelemez oldu. 6 maçtan 3 mağlubiyet, 3 de beraberlik elde eden Tarzan, bu sefer geriye düştü. Olmaz denen oldu, Tarzan şampiyonluğu veriyordu. Kalan maç sayısı 3 olmuştu. 17 Nisan'da ilk yarıda deplasmanda mağlup olduğu rakibi Bucaspor'u evinde kıstıran Taşkın'ın öğrencileri,  sahadan 2-0'la galip ayrılıyordu ancak yeterli değildi, Kocaeli Birlikspor hala kazanıyordu. Düğüm Gümüşhane maçında çözülecekti.

GÜMÜŞHANE DESTANI

Tarih 24 Nisan'ı gösteriyordu. Manisaspor Play-Off'a girmek için galibiyet arayan Gümüşhane'nin sahasına 3 puan arıyor, kulaklar Kocaeli Birlikspor maçının sonucunu duymayı bekliyordu. Aydın deplasmanındaki Kocaeli skorunun işe yaraması için önce Tarzan'ın maçını kazanması lazımdı. Puanlar 60-60 eşitti ancak puan kaybı olmazsa, kupa rakibe gidecekti. Mucize burada yaşandı. Dakika 75'i gösterirken umutlar iyice azaldı, şampiyonluk gidiyordu. Tam o anda Hasan Ahmet Sari sahneye çıktı. 77. dakikada attığı kafa golü Manisaspor'u öne geçirmişti. Maç 1-0 noktalandı, Manisaspor kazanmıştı. Gözler Aydın'daki maça çevrildi, o daha bitmemişti. 3 dakikalık bekleyiş, sevinç çığlıklarıyla bitecekti. Soyunma odasına gözyaşlarıyla giden Taner Taşkın, rakibin 0-0 berabere kaldığının sevincini takımıyla paylaşıyordu. Manisaspor son maça lider geliyordu.

ŞANLI TARİHİN SON NOKTASI

Sezon boyunca paralarını alamayan oyuncular, son maç öncesi fırsatını yaratmıştı. Oyuncular için verilen paralar bile Başkan Mergen tarafından kulübün farklı giderleri bahanesiyle oyunculara gitmeyince, futbolcular maç öncesi sert bir açıklama yayınladı. Açıklamada Mergen eleştiriliyor, oyuncular buna karşın Manisalılara kupayı alacağı garantisini veriyordu. Herkes tribündeydi, 16 bin Manisalı kupa için 19 Mayıs Stadı'ndaydı. Takımın tüm sezon arkasında olan Cengiz Ergün haricinde de siyasiler de tribündeydi, neredeyse tüm Manisa milletvekilleri maça gelmişti. Ben de hayatında hiç canlı maç görmemiş annemi, şampiyonluk maçında tribüne getirmiştim. Takımlar sahaya çıkarken gözyaşlarımı tutamadım, duygu dolu bir sezondu ve artık son maçtaydı. Ligde hedefi kalmayan Sivas Belediye karşısında Hasan Ahmet Sari fırsatları bir bir kaçırmasına karşın Tarzan Bahattin'in golüyle sezonu 66 puanla şampiyon tamamladı. Maçın ardından uzun süre sevinç sahada sürdü ancak oyuncular başkan Mergen'i kutlamaya dahil etmedi. Şampiyon Manisaspor, ardından takım otobüsüyle tam kadro 8 Havuzu'na giderek kutlamayı tüm Manisalılarla yaptı. Bu belki de Manisaspor'un şanlı tarihinin son noktasıydı.

ELVEDA

Şimdi bu şampiyonluğun ardından geçen 4 sezonda Manisaspor'un geldiği nokta ortada, artık amatör ligde oynayacak bir takım var. O dönem oynayan kadro ne büyük iş yaptığını gösterdi. Çocukluktan bu yana Manisasporlu olan ben, son kez gerçek Manisaspor'u o sezon izledim. Ardından gelen sezonlarda ya küme düşüldü, ya düşmekten bir nefesle  kurtulduk, ama artık bitti. Manisaspor'u her zaman bu şampiyonluğuyla hatırlayacağız, en azından ben hatırlayacağım. Bu şampiyonlukta emeği olan herkese teşekkür ederim. Taner hocamdan, tüm oyunculara ve şampiyonlukta payı olan herkes, sağ olun, var olun. Şampiyonluklar, sezonlar gelip geçer, geriye kalanlar da bize böyle güzel anılar olur. Elveda efsane Manisaspor.